ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
• Μουσικοκινητική: (όπου τα παιδιά κάνουν τις αντίστοιχες κινήσεις):
“Το σποράκι”
Ήμουν ένα σποράκι μικρούλι τόσο δα
σαν έβρεξε με έσπειραν στο χώμα έτσι δα.
Σιγά-σιγά μεγάλωσα κι έφτασα ψηλά
και φύλλα δείτε που έβγαλα μεγάλα και μικρά.
Αέρας όμως φύσηξε και μ΄ έγειρε βαθιά
μα κι η βροχή με πότισε και βγήκα πιο ψηλά.
Με βοήθησε ο ήλιος και μ΄ έκανε γερό
και έδωσα το θέρος πολύ χρυσό καρπό.
• Δραματοποίηση:
Τα παιδιά έγιναν μικρά σποράκια που κοιμούνται στο χώμα όταν τα σπέρνει ο γεωργός. Μέχρι που έρχεται ο ήλιος και τα χαϊδεύει με τις ακτίνες του και η βροχή που τα ποτίζει… και τότε τα σποράκια κουνιούνται σιγά-σιγά, απλώνουν τα χεράκια τους (ρίζες), κοιτούν τον ήλιο σηκώνονται αργά και βγάζουν βλαστούς και πράσινο φύλλωμα (πράσινα υφάσματα).
