1907–1934. Λίγο πριν τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και για τρεις δεκαετίες εμφανίζονται στην περιφέρεια του Λεκανοπεδίου πολλά κηποπροάστια: Ψυχικό, Φιλοθέη (Νέα Αλεξάνδρεια), Εκάλη, Νέα Κηφισιά, Νέον Αμαρούσιον, Πεντέλη, Χολαργός, Ηλιούπολη, Άλιμος, Βουλιαγμένη, Βούλα, Τράχωνες (Αργυρούπολη), Ευρυάλη Γλυφάδας, Καστρί, Διόνυσος… Φυσικά, δεν είναι όλα των ιδίων προδιαγραφών ούτε στοχεύουν στο ίδιο αγοραστικό κοινό. Άλλα απευθύνονται σε μεγαλοαστούς (μεγαλοβιομήχανους, μεγαλέμπορους, εφοπλιστές κ.α.) Άλλα σε ανώτερες και μεσαίες κοινωνικές τάξεις (διευθυντικά στελέχη τραπεζών, επιχειρήσεων, εμπόρους, εισοδηματίες κ.α.) και Άλλα σε μεσαία και κατώτερα, λαϊκά στρώματα, ακτήμονες ακόμη και σε πρόσφυγες, που θέτουν κάποια κριτήρια για την περιοχή που θα επιλέξουν για να εγκατασταθούν μόνιμα.

  1933 Απρίλιος. Συνταρακτικά γεγονότα, που επακολούθησαν το ανεπιτυχές πραξικόπημα του Νικολάου Πλαστήρα, στις 6 Απριλίου, μονοπωλούν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Στη συνεδρίαση της βουλής της 15ης Μαΐου, ο Ιωάννης Μεταξάς κατηγορεί τον Ελευθέριο Βενιζέλο ως ηθικό αυτουργό και υποκινητή του πραξικοπήματος, που οργάνωσε ο «Μαύρος Καβαλλάρης». Όταν ο Βενιζέλος πλέκει το εγκώμιο του Πλαστήρα, η συνεδρίαση τινάζεται στον αέρα. Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, Γιάνναρος, Νώε και αδελφοί Τσουκλείδη τρέχουν να τακτοποιήσουν τις τελευταίες εκκρεμμότητες ενόψει του εγχειρήματος: «Οικόπεδα στην Πετρούπολη με κουπόνια της Εσπερινής».

  1940. Μέχρι τον πόλεμο η Πετρούπολη υπάγεται διοικητικά στα Νέα Λιόσια, αναφέρεται όμως ως ξεχωριστή απογραφική μονάδα. Το 1940, ο πληθυσμός του μικρού οικισμού ανέρχεται σε 641 κατοίκους, κάπου 125 με 130 νοικοκυριά. 1940–41. Κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων του Ελληνοϊταλικού πολέμου τρεις Πετρουπολιώτες πέφτουν στο βωμό του καθήκοντος. Οι Απόστολος Αραπογιάννης, Aθανάσιος Λιάπης και Νίκος Ρέντας είναι απόντες στο μεταπολεμικό προσκλητήριο. Ζουν πάντα στις καρδιές και στη μνήμη αυτών που τους γνώρισαν.  

1946, 4 Μαρτίου. Ο μηχανικός Κορομβόκης εκπονεί κτηματικό διάγραμμα με την ονομασία «Το προάστειον της Πετρούπολης». Το διάγραμμα περιλαμβάνει 250 Οικοδομικά Τετράγωνα με 20 οικόπεδα ανά οικοδομικό τετράγωνο. Γίνεται έτσι ένα ακόμη βήμα για τη νομική και τεχνική κάλυψη των εκκρεμοτήτων του προπολεμικού σχεδίου (διαγράμματος) της Στέγης του Λαού.

  1951-1954. Aπό τις αρχές της δεκαετίας του ‘50, εντείνονται οι πιέσεις της Κοινοτικής Αρχής για την ένταξη της Πετρούπολης στο σχέδιο πόλης. Στο τιμόνι της Κοινότητας, από τον Μάιο του 1951 μέχρι τα τέλη του 1954, εναλάσσονται οι: Ιωάννης Αυγουστάκης, Χριστόφορος Καλογερόπουλος, Κώστας Φιλίππου Η ένταξη στο σχέδιο θα δώσει σημαντική υπεραξία στη γη και θα προσελκύσει νέους αγοραστές στην Πετρούπολη. Επί πλέον ο «Τσέλιγκας» θέλει κάτι να αφήσει στην πόλη του. Ο καιρός περνάει. Τα διαβήματα και οι πιέσεις πολλαπλασιάζονται σε καθημερινή βάση.